 |
| Francja, Rocamadour |
 |
| Francja, Rocamadour, Virgem Negra |
Począwszy od XII w. kult
Matki Bożej z Rocamadour, jednego z najstarszych sanktuariów maryjnych we
Francji, znany z Księgi Cudów , przekroczył granice i rozprzestrzenił
się w Hiszpanii i Portugalii, wraz z napływem pielgrzymów i
osadników z Francji i Akwitanii. Przy drogach prowadzących do Santiago de
Compostela. powstawały - pod patronatem opactwa w Rocamadour - sanktuaria jej poświęcone, w których czczono
przywiezione stamtąd figury Matki Bożej nazywanej na Półwyspie Iberyjskim Virgen
de Rocamador. W
historii Camino Frances najbardziej znanym, ale obecnie trochę zapomnianym, jest sanktuarium Nuestra Senora de Rocamador w Estella, z którym związanych jest wiele cudów dokonanych za
wstawiennictwem Matki Bożej.
 |
| Hiszpania, Estella, Virgem de Rocamador |
 |
| Hiszpania, Estella, sanktuarium Nuestra Senora de Rocamador |
Sztandar Virgen de Rocamador.
Był rok 1212 i za sprawą bulli papieża Innocentego II ogłaszającej krucjatę przeciwko muzułmanom, po raz pierwszy chrześcijańskie królestwa półwyspu Iberyjskiego zjednoczyły swe siły w walce przeciwko Almohadom, prowadzonym przez kalifa Muhammada an-Nassira który rządził wówczas w południowej części półwyspu.
Do walki wyruszyły wojska kastylijskiego króla Alfonsa VIII
połączone z armiami jego dotychczasowych chrześcijańskich rywali i wrogów, króla
Navarry Sancha VII, króla Aragonii Piotra II, oraz Portugalii Alfonsa II. Przyłączyli się też rycerze z całej Europy, wezwani przez papieża
na krucjatę. Wiosną tego roku wielka armia chrześcijańska wyruszyła z Toledo na
południe.
 |
| Półwysep Iberyjski w 1212 r. |
W tym czasiemnichowi Fray Alberic, kustoszowi sanktuarium
Virgen de Rocamador w Estelli, przez trzy soboty z rzędu ukazała się Matka Boża, trzymająca w ręku sztandar z wizerunkiem Virgen de Rocamador, z poleceniem uszycia go i zawiezienia do króla Kastylii Alfonsa VIII by miał go zesobą podczas walki. Mnich zlekceważył polecenie Matki Bożej, ale
opowiedział o tym przeorowi klasztoru. Kilka dni później znaleziono mnicha
martwego, bez widocznej przyczyny jego śmierci. Przeor zrozumiał powagę tego
zdarzenia i zlecił jak najszybsze wykonanie i dostarczenie sztandaru z podobizna
Virgen de Rocamador królowi Alfonsowi VIII do Toledo.
Wojska chrześcijańskie dotarły w okolice Las Navas de Tolosa,
gdzie spotkały się z armią muzułmańską w liczbie od 90 do 120 tys. osób, złożoną z wojsk kalifa Muhammada an-Nasira, wspieraną przez lekką jazdę
berberyjską i oddziały arabskie.
Bitwę rozpoczął król Alfons VIII, którego oddziały
zaatakowały środek szeregów muzułmańskich. Mimo ostrzału przez łuczników
an-Nasira, Europejczycy rozbili czoło jego armii. Z flank uderzyła berberyjska
konnica kierując atak na oba skrzydła chrześcijan.
Gdy wszystko wydawało się stracone dla chrześcijan, wśród
walczących wojsk chrześcijańskich, przed sztandarem Kastylii pojawił się
sztandar Virgen de Rocamador i wojsko
poczuło wielki przypływ sił i energii wystarczającej by pokonać Almohadów. Król
Navarry Sancho VII, widząc u rycerzy
wzmożoną chęć do walki, ruszył na obóz Muhammada an-Nasira, zmuszając go do
ucieczki, kończąc w ten sposób zwycięską bitwę.
 |
| Bitwa pod las Navas de Tolosa 1212, Francisco van Halen 1848 |
 |
| Sancho VII w bitwie pod Las Navas de Tolosa |
Bitwa pod Las Navas de Tolosa była najważniejszym zwycięstwem
chrześcijan nad muzułmanami na Półwyspie Iberyjskim, w trwającym ponad sto lat drugim okresie
rekonkwisty, po którym, trzydzieści sześć lat później, niewielki Emirat
Grenady pozostał jedynym muzułmańskim państwem na półwyspie Iberyjskim do
1492 r., stoją od lewej:
- dowódca Diego Lopez de Haro,
- arcybiskup Toledo Rodrigo Jimenez de Rada,
- król Pedro II de Aragon,
- król Alfonso VIII de Castilla,
- król Sancho VII de Navarra,
poniżej:
- pasterz Martin Halaja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz