Opowieść pięćdziesiąta piąta – Virgen de la Soledad

W 1694 r. kapitan Don Gabriel de Unsain, utytułowany jako wieczny radny miasta Logroño, podarował ówczesnej kolegiacie Santa María de La Redonda w wykonaną w Sevilli figurę symbolizującą czczoną na terenie całej Hiszpanii Virgen de la Soledad – Matki Bożej Samotności, oraz leżącą w ozdobnej, przeszklonej trumnie rzeźbę CristoYaciente – Chrystusa Leżącego w Grobie.

Virgen de la Soledad – Matki Bożej Samotności

CristoYaciente – Chrystus Leżący w Grobie

Postać Virgen de la Soledad przedstawia uczucie bolesnej samotności po śmierci Syna. Wzorem dla znajdującej się w Logroño figury a także dla wielu podobnych znajdujących się w Hiszpanii,  z najbardziej zananą z Sevilli, była figura Nuestra Señora de la Soledad de la Victoria przywieziona w 1565 r. z Francji do Hiszpanii przez Isabel de Valois, córkę Henryka II króla Francji i Katarzyny Medycejskiej,  żonę króla Hiszpanii Filipa II. Figura należy do typu „vestidera”, w której rzeźbiona jest tylko głowę i dłonie a resztę postaci stanowi drewniana rama zwana świecznikiem, przykryta długą suknią i welonem. Niewidoczne przegubowe ręce i szyja umożliwiają dowolne ustawianie dłoni i głowy. 

Legenda Virgen de la Soledad

Jak głosi legenda, Gasparowi Becerrze, twórcy figury, nie było łatwo uchwycić w rzeźbie wizerunek Matki Bożej Samotności, który wyglądałby tak jak była namalowana na obrazie, wskazanym przez Isabel de Valois jako wzór. Pierwsza z trzech wykonanych głów nie podobała się nikomu. Pomiędzy modlitwami z braćmu zakonnymi rzeźbiarz kontynuował pracę. Druga próba również zakończyła się niepowodzeniem. Dopiero trzecia z prób wykonana po śnie, w którym ktoś kazał mu obudzić się, iść do palącego się kominka, wziąć palący się pień dębu, zgasić go i z tak przygotowanego kawałka drewna stworzyć prawdziwy wizerunek. Artysta wykonał wskazania osoby ze snu i przyniosło oczekiwany efekt. Stworzył przejmujący i bardzo sugestywny wizerunek Matki Bożej Samotności. 

Pierwsza figura Virgen de la Soledad de la Victoria, zniszczona w 1936 r.
Fotografia Elías Tormo y Monzó

Ołtarz Virgen de la Soledad

Od 1756 r. Figury Virgen de la Soledad i Cristo Yaciente znajdują się w konkatedrze Santa Maria la Redonda w kaplicy Anielskiej (Capilla de los Angeles) 

Logroño konkatedra Santa María de La Redonda
fasada zachodnia, portal kaplicy Anielskej 

Logroño konkatedra Santa María de La Redonda
kaplica Anielska - capilla de los Angeles 

Na północnej ścianie kaplicy Anielskiej ustawiony jest barokowy Ołtarz Boleści (Retablo de la Dolorosa). Mieszkańcy Logroño miejsce to otaczają szczególnym uwielbieniem i częśtą modlitwą. 

W najwyższym piętrze ołtarza doświeylonym okrągłym witrazem znajduje się XVI wieczna figura Chrystusa przywiązanego do kolumny.

Figura Virgen de la Soledad znajdująca się w centrum ołtarza ubrana jest w haftowaną suknię wykonaną z czarnego aksamitu. Na jej piersi znajduje się medal cierpienia dla Ojczyzny, który został przekazany przez oficerów Legionu. W 1990 r., w 25 rocznicę założenia Bractwa Męki Pańskiej i Świętego Pogrzebu, pobłogosławiono i nałożono na głowę Virgen de la Soledad koronę wykonaną w złocie i kamieniach szlachetnych przez Casa Marcos, jubilera z Logroño z darów złozonych przez mieszkańców miasta.

Przeszkolna trumna znajdujaca się przed nastawą ołtarzową, w której na haftowanych srebrem aksamitnych poduszkach spoczywa rzeźba martwego Chrystusa wykonana jest z drewna inkrustowanego kolorowymi muszlami i srebrem, z narożnymi kolumnami zwieńczonymi srebrnymi filigranowymi wazonami z liliami. Całość dopełniają cztery srebrne latarnie. Napis na srebrnej tabliczce podaje darczyńcę: „kapitan D. Gabriel de Unsain dał i podarował, wieczny władca tego miasta, członek Świętego Oficjum Inkwizycji, rok 1694”. 

Logroño konkatedra Santa María de La Redonda
kaplica Anielska, Ołtarz Boleści - Retablo de la Dolorosa

Procesión del Santo Entierro

Virgen de la Soledad i Cristo Yaciente są głównymi postaciami Procesji Świętego Pochówku  - Procesión del Santo Entierro: w Wielki Piątek, największej z 15 procesji, jakie odbywają się podczas Wielkiego Tygodnia – Semana Santa w Logroño. W tym dniu uczestnicy procesji maja możliwość zobaczyć Matkę Bożą Samotności ubraną w wielki płaszcz zarzucony na jej ramiona.  Dzień wcześniej, w czwartek płaszcz jest rozkładany na posadzce kościoła. Ma wymiary 4 metry szerokości na 5 długości. Wykonany jest z czarnego aksamitu z Lyonu ze 100% bawełny o najwyższej jakości, która nie jest już dostępna na normalnych rynkach, a której najważniejszą cechą jest jej grubość i bardzo gęsty wątek nadający tkaninie sztywność, ale także miękkość. Został wyhaftowany złotem przez Adoratorki Matki Bożej. Ma trzy kilogramy złota, cekiny z tego samego metalu i piękną koronkę.  Pierwszy publiczny pokaz płaszcza odbył się 6 marca 1949 r.

Platforma procesyjna z Virgen de la Soledad

Według kanonów z pierwszej połowy ubiegłego wieku bogata kompozycja w jednej trzeciaej Płaszcza poświęcona jest alegoriom zła (skrzydlate ryby przykute łańcuchem na dnie kompozycji) i alegorii obfitości, a dwie trzecie alegorii dobra, reprezentowanego przez flakony i kwiaty pośrodku i na górze.  Nie jest on idealnie symetryczny, a wynika to z jego ręcznego przygotowania. „Widać to w szczegółach łańcuchów, z jednej strony pojawia się ogniwo krawędziowe, aż drugiej zaokrąglone”,

Ma Płaszcz także swoje sekrety. Pod ozdobami Płaszcza hafciarki wszyły drobne dokumenty z prośbami i modlitwami do Dziewicy, które zostały zachowane podczas pracach konserwatorskich wykonanych na początku XXI w.

Płaszcz Virgen de la Soledad

Przed rozpoczęciem Procesji Najświętszego Pogrzebu mieszkańcy modlą się do Dziewicy Samotności specjalną modlitwą napisaną wiele lat temu przez jednego z członków Bractwa.

Modlitwa do naszej Matki Dziewicy

Pani, Matko Samotności,

Dziewico Wielkiego Bólu, Królowo Wielkiego Tygodnia

i Dumo wszystkich naszych synów i córek,

którzy tworzą Bractwo;

Matko! Serce twojego Syna zostało przeszyte włócznią,

Twoje przeszył także miecz bólu.
Niech my także czujemy okropność grzechu,

przyczynę tak wielkiego bólu.

Prosimy, abyś dała nam niezbędną siłę,

abyśmy zawsze nosili Ciebie w naszych sercach,

a teraz na naszych barkach. wyznając przed światem Ciebie,

jako naszą Piękną Matkę, z której czujemy się bardzo dumni.

Nie pozwól nam, Matko,

abyśmy powiększali naszą samotność i ból, porzucając innych;

ale że nasza samotność jest godna ciebie i towarzysząc ci w Twoim bólu,

jesteśmy Twoją pociechą.

Pani! Błogosław Logroño i tych mężczyzn i kobiety z Logroño,

którzy są na Twojej świętej służbie.
Módl się za nas wszystkich.

Amen